* بی این که نشان پرسش بگذارید، شعر تان پرسش انگیز است.
استوره ها (ط historiya ) رویای جمعی اند. همان جور که رویا، استوره فردی ست. استوره (ط) دروغ های دوست داشتنی ست.همان گونه که یونگ می گوید دین را انسان در روند اندیشگی خود پدید می آرد. پدیده استوره نیز از این تعریف بیرون نیست. چیزهایی که انسان در زندگی روزمره ورئال خود ناتوان از انجام اش است.تا دیدگاه شما چه باشد.
شما از خرداد ۸۵ آغاز کردید؟ پی نخستین نوشته تان می گشتم چیزی بنویسم. کمنتی نیز توی همان خرداد ۸۵ گذاشتم.
این همان ایمان قوی است علمی عمیق و روحانی که می توان روی اتش راه رفت و خورده شیشه خورد ...
نکته جالبی داشت این شعر
همه آموزگار ها نوشته هاشون خوندنیه ...
سلام آقای آموزگار ....جالب بود ..استفاده بردم ...با یک شعر و دومطلب به روزم ومنتظر شما
هر حرفی کلمه ایست نکته دار
در انتظارم
*
بی این که نشان پرسش بگذارید، شعر تان پرسش انگیز است.
استوره ها (ط historiya ) رویای جمعی اند. همان جور که رویا، استوره فردی ست. استوره (ط) دروغ های دوست داشتنی ست.همان گونه که یونگ می گوید دین را انسان در روند اندیشگی خود پدید می آرد. پدیده استوره نیز از این تعریف بیرون نیست. چیزهایی که انسان در زندگی روزمره ورئال خود ناتوان از انجام اش است.تا دیدگاه شما چه باشد.
شما از خرداد ۸۵ آغاز کردید؟ پی نخستین نوشته تان می گشتم چیزی بنویسم.
کمنتی نیز توی همان خرداد ۸۵ گذاشتم.
سلام . کجایی؟ خبری ازت نیست!
سعید کجایی؟ خبری ازت نیست؟
اقای اموزگار خیلی وقت می شود نمی نویسید..منتظر قدمهای واژه هایتان هستم در این شلوغی بی دلیل واژه ها...
ای کاش دوباره قلمتان بر صفحه کلید نقش میزد
و ذهنتان را بر دنیای مجازی جاری میشد